W placówce medycznej możesz stosować zadaniowy czas pracy. Możesz nim objąć przede wszystkim pielęgniarki środowiskowe, kapelana, pracownika służby bhp, inspektora ochrony radiologicznej, pracownika ds. obronności, pełnomocnika ds. systemu zarządzania czy pełnomocnika ds. ochrony informacji niejawnych. Sprawdź, jak to robić w praktyce.
Mimo że przepisy ustawy o działalności leczniczej nie przewidują zadaniowego czasu pracy, nie oznacza to, że nie możesz go stosować w placówkach ochrony zdrowia.
W stanowisku Ministerstwa Zdrowia z 14 lipca 2010 r. w sprawie systemów czasu pracy w zakładach opieki zdrowotnej (nr MZ-BP-P-0620-5125-2/RH/10) czytamy m.in., że: ?Podstawowe zagadnienia związane z czasem pracy pracowników zakładów opieki zdrowotnej uregulowano w ustawie z 30 sierpnia 1991 r. o za- kładach opieki zdrowotnej. Ustawa ta nie może być traktowana jako regulacja zupełna. Jako akt prawny o charakterze szczególnym nie reguluje takich kwestii, jak m.in. praca w godzinach nadliczbowych, stąd też także w odniesieniu do pracowników zakładów opieki zdrowotnej zastosowanie znajdują ogólne przepisy Kodeksu pracy. W związku z tym, mając na uwadze treść art. 5 kp, nie wydaje się słusznym stanowisko, zgodnie z którym regulacje kodeksu są wyłączone w całości w zakresie praw i obowiązków pracowników i pracodawców zakładów opieki zdrowotnej, z powodu ich unormowania w ustawie o zoz, jako przepisach szczególnych. Przepisy Kodeksu pracy nie znajdują zastosowania jedynie w tych kwestiach, które uregulowano w sposób odmienny w ustawie o zoz.
Celem ustawodawcy przy opracowywaniu przepisów regulujących czas pracy pracowników zakładów opieki zdrowotnej było uregulowanie w sposób szczególny tylko niektórych kwestii, przede wszystkim ograniczenie maksymalnego czasu pracy do 7 godz. 35 m.in. na dobę i 37 godz. 55 m.in. na tydzień, 5 godz. na dobę i 25 godz. na tydzień wobec pracowników poszczególnych, specjalistycznych komórek organizacyjnych (zakładów, pracowni) wymienionych w art. 32g ust. 5 ustawy oraz do 6 godz. na dobę i 30 godz. na tydzień wobec pracowników niewidomych zatrudnionych na stanowiskach wymagających kontaktu z pacjentami. W tym zakresie obowiązują wyłącznie przepisy ustawy o zoz.W myśl art. 5 kp, zasadnym wydaje się stosowanie w odniesieniu do pracowników zakładów opieki zdrowotnej także innych określonych w Kodeksie pracy systemów czasu pracy, tj. systemu przerywanego czasu pracy (art. 139 kp), systemu zadaniowego (art. 140 kp) oraz tzw. weekendowego systemu czasu pracy (art. 144 kp). Przemawiają za tym także względy praktyczne, przede wszystkim w odniesieniu do pielęgniarki środowiskowej czy pielęgniarki hospicjum niestacjonarnego. W tym miejscu warto zwrócić uwagę także na takie przypadki, w których ustawa o zoz nie odsyła do przepisów Kodeksu pracy, jednak stosowanie ogólnych przepisów kodeksu wydaje się być ze wszech miar uzasadnione. Przykładem może być art. 32l ustawy o zoz, w którym mowa jest o dodatku przysługującym pracownikom zatrudnionym w systemie pracy zmianowej. Tymczasem nie określa się czym, taki system się charakteryzuje. Oznacza to, że mimo, że w przywoływanym przepisie nie ma miejsca odesłanie do definicji zawartej w Kodeksie pracy, to jednak niezbędne jest takie właśnie rozwiązanie. Ustawodawcy chodziło w tym przypadku o odniesienie się do art. 128 § 2 pkt 1 kp.
Podsumowując, należy uznać, że dopuszczalne jest na podstawie art. 5 kp stosowanie przepisów Kodeksu pracy w kwestiach m.in. szczególnych systemów czasu pracy w odniesieniu do pracowników zakładów opieki zdrowotnej w zakresie nieuregulowanym ustawą o zoz?.
Ustawodawca nie określa zasad wprowadzania zadaniowego czasu pracy. Wobec tego może być on zastosowany w praktyce po uprzednim wprowadzeniu jego, jak też każdego innego systemu w układzie zbiorowym pracy, w regulaminie pracy lub w obwieszczeniu pracodawcy wydanym na podstawie art. 150 kp.
Co jest warunkiem wprowadzenia zadaniowego czasu pracy
Warunkiem jego wprowadzenia jest uzgodnienie z pracownikiem czasu pracy, tj. wymiaru, niezbędnego do wykonania powierzonych zadań, przy uwzględnieniu wymiaru czasu pracy wynikającego z norm określonych w art. 129 kp (dla pracowników medycznych norm zawartych w ustawie o działalności leczniczej). Tym samym strony powinny uzyskać consensus przy określeniu wymiaru czasu pracy niezbędnego do wykonania zadań. W razie sporu to na pracodawcy ciąży obowiązek wykazania, że powierzył pracownikowi zadania możliwe do wykonania w czasie pracy wynikającym z przepisów prawa pracy (por. wyrok SN z 15 marca 2006 r., sygn. akt II PK 165/05).
Pracownik objęty zadaniowym czasem pracy powinien mieć wyznaczone do wykonania określone zadania, np. liczbę podopiecznych lub podopiecznych na konkretnym terenie. Takiego charakteru nie ma zakres obowiązków, który w sposób bardzo ogólny i abstrakcyjnie mówi o powinnościach pracownika (por. wyrok SN z 15 listopada 2006 r., I PK 117/06).
Wprowadzasz zadaniowy czas pracy ? zastosuj te 4 zasady
Pracodawca decyduje o wprowadzeniu zadaniowego czasu pracy dla danej grupy stanowisk.
Warunkiem wprowadzenia zadaniowego czasu pracy jest uzgodnienie pracodawcy z pracownikiem czasu niezbędnego do wykonania powierzonych zadań.
W razie braku uzgodnienia czasu pracy niezbędnego do wykonania zadań pracodawca nie może wprowadzić zadaniowego czasu pracy.
Wdrożenie zadaniowego czasu pracy nie wyłącza prawa pracownika do dochodzenia dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych ? Kodeks pracy nie przewiduje takiego wyłączenia.
Niedopuszczalne jest stosowanie art. 140 kp do pracowników wykonujących pracę w siedzibie podmiotu leczniczego lub w innym stałym bądź długotrwałym miejscu wykonywania pracy, gdy ich proces pracy musi być nadzorowany, ze względu na niekorzystne warunki środowiska pracy.
?
Przykład
W Przychodni ?Osiedle Leśne? Sp. z o.o. w B. zatrudnione są pielęgniarki środowiskowe, które świadczą pracę w ramach zadaniowego czasu pracy. Uzasadnieniem dla wprowadzenia tego systemu jest organizacja pracy, jej miejsce oraz brak możliwości nadzoru nad pracą pracownika. Ich wymiar czasu pracy określono na pełen etat i pielęgniarki to zaakceptowały. Każda z nich zajmuje się określoną grupą podopiecznych na przydzielonych jej terenie.
?
Przykład
SPZOZ Szpital Miejski w S. przewiduje, że inspektor ds. ochrony środowiska oraz pracownik służby BHP mogą wykonywać pracę w ramach zadaniowego czasu pracy. Uzasadnieniem do wprowadzenia takiego systemu czasu pracy jest rodzaj pracy i jej organizacja. Przy rekrutacji pracownicy zgodzili się na taki system i zatrudniono ich na 1/2 etatu ? inspektor ds. ochrony środowiska, pełen etat ? pracownik służby bhp.
Zapłata za godziny nadliczbowe
Przepisy prawa pracy nie wyłączają prawa pracowników objętych zadaniowym czasem pracy do dochodzenia dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych (por. wyrok SN z 4 sierpnia 1999 r., sygn. akt I PKN 181/99), lecz to po stronie pracownika jest udowodnienie, że permanentnie przekracza normy czasu pracy, na skutek zawyżenia zadań.